Artykuł sponsorowany

Jak odróżnić trądzik różowaty od młodzieńczego?

Jak odróżnić trądzik różowaty od młodzieńczego?

Trądzik różowaty i trądzik młodzieńczy to dwie różne choroby skórne, które często mylone są ze sobą ze względu na podobieństwo objawów. W rzeczywistości jednak różnią się przyczynami, przebiegiem oraz metodami leczenia. W niniejszym artykule przedstawimy kluczowe różnice między tymi dwoma schorzeniami, aby ułatwić ich rozpoznanie i właściwe leczenie.

Przeczytaj również: Czym zajmuje się kosmetolog?

Objawy trądziku różowatego i młodzieńczego

Trądzik różowaty charakteryzuje się zaczerwienieniem skóry, zwłaszcza na policzkach, nosie, a także brodzie i czołach. Występują również rumień, teleangiektazje (widoczne naczynka krwionośne) oraz grudki i krosty przypominające te występujące w trądziku młodzieńczym. Trądzik młodzieńczy z kolei objawia się głównie zaskórnikami, krostami i zaczerwienieniami, które pojawiają się przede wszystkim na twarzy, plecach oraz klatce piersiowej. Warto dodać, że trądzik młodzieńczy często dotyczy osób w wieku dojrzewania, podczas gdy trądzik różowaty pojawia się najczęściej u osób po 30 roku życia.

Przyczyny powstawania trądziku różowatego i młodzieńczego

Trądzik różowaty ma niejasne przyczyny, ale uważa się, że może być związany z genetyką, zaburzeniami naczyniowymi, reakcjami alergenicznymi lub infekcjami. Często występuje u osób o jasnej karnacji, zwłaszcza kobiet. Trądzik młodzieńczy związany jest głównie z nadmierną produkcją sebum przez gruczoły łojowe oraz z zablokowaniem ujść mieszków włosowych, co prowadzi do powstawania zaskórników, grudek i krost. Hormony, takie jak androgeny, odgrywają kluczową rolę w rozwoju trądziku młodzieńczego.

Metody leczenia trądziku różowatego i młodzieńczego

Leczenie trądziku różowatego polega przede wszystkim na stosowaniu preparatów miejscowych zawierających metronidazol, azelainowy kwas czy ivermektynę. W przypadku cięższych postaci choroby np. dermatolog z Zabrza zaleca antybiotyki doustne, takie jak tetracykliny. Ważne jest także unikanie czynników wywołujących zaostrzenia choroby, takich jak stres, alkohol czy ostre przyprawy. Leczenie trądziku młodzieńczego opiera się na stosowaniu miejscowych preparatów zawierających kwas salicylowy, benzoilu nadtlenek czy retinoidy. W przypadku cięższych postaci stosuje się antybiotyki doustne lub izotretynoinę. Czasami konieczne jest również leczenie hormonalne, szczególnie u kobiet z zespołem policystycznych jajników.