Artykuł sponsorowany

Czy badanie słuchu u dzieci boli?

Czy badanie słuchu u dzieci boli?

Wiele rodziców zastanawia się, czy badanie słuchu u dzieci jest bolesne, szczególnie gdy ich pociechy wykazują objawy problemów ze słuchem. Warto wiedzieć, że badania te są całkowicie bezbolesne i bezpieczne, a ich wykonanie może pomóc w wykryciu ewentualnych zaburzeń słuchu na wczesnym etapie. W tym artykule omówimy trzy popularne metody badania słuchu u dzieci oraz ich zalety.

Otoemisja akustyczna (OAE)

Otoemisja akustyczna (OAE) to pierwsza z metod badania słuchu u dzieci, która polega na mierzeniu dźwięków generowanych przez komórki włoskowate w uchu wewnętrznym. Badanie słuchu u dzieci w Międzyrzeczu jest całkowicie bezbolesne i nieinwazyjne, a jego wykonanie zajmuje zaledwie kilka minut. Dzięki OAE można ocenić funkcjonowanie ucha wewnętrznego oraz wykryć ewentualne problemy ze słuchem już u noworodków. Metoda ta jest szczególnie przydatna w przypadku wcześniaków oraz dzieci z grupy ryzyka wystąpienia zaburzeń słuchowych.

Audiometria impedancyjna

Drugą metodą badania słuchu u dzieci jest audiometria impedancyjna, która pozwala ocenić sprawność układu przewodzącego dźwięk w uchu środkowym. Badanie to polega na wprowadzeniu do ucha dziecka specjalnej sondy, która emituje dźwięki o różnych częstotliwościach i mierzy odbicie fali dźwiękowej. Audiometria impedancyjna jest również bezbolesna i nieinwazyjna, a jej wykonanie zajmuje około 10 minut. Metoda ta pozwala na wykrycie ewentualnych problemów związanych z niedrożnością trąbki słuchowej czy obecnością płynu w uchu środkowym.

Audiometria tonalna

Trzecią metodą badania słuchu u dzieci jest audiometria tonalna, która pozwala ocenić próg słyszenia dziecka na różnych częstotliwościach dźwięków. Badanie to polega na odtwarzaniu dźwięków o różnej głośności i częstotliwościach za pomocą słuchawek, a zadaniem dziecka jest sygnalizowanie momentu, w którym usłyszy dany dźwięk. Audiometria tonalna jest również bezbolesna i nieinwazyjna, jednak wymaga współpracy ze strony dziecka, dlatego zwykle stosuje się ją u dzieci powyżej 3. roku życia.